In angst en onzekerheid
liet je mij achter
verdriet en diep gemis,
een leegte,
niet wetend waarheen...
Krachten vloeien weg
leven ontglipt mij
in schuldgevoel dichtbij,
een leegte,
niet wetend waarheen...
Niets meer willen
alles laten 'zijn'
onomkeerbaar lot,
een leegte,
niet wetend waarheen...
In die stilte
hoor ik jouw stem
zacht eerbiedig,
de volheid,
wetend waarheen...
Jouw licht in mijn duisternis
onzichtbare kracht
laat mij geloven,
de volheid,
wetend waarheen...
Daden van jouw barmhartigheid
zet ik voort
in levens van anderen,
de volheid,
wetend waarheen...
...de leegte voorbij.
