De maatschappij vraagt veel van de mens,
zijn en functioneren in absolute perfectie,
terwijl het zelf niet draait naar behoren,
wie zijn wij om 'n ander te ontnemen z'n wens.
Een wens om gewoon te mogen zijn in wie je bent,
oordelen, veroordelen, daar is men goed in,
meedogenloos niet iemand kunnen doorgronden,
weggedrukt in onzekerheid, verschrompelde krent.
Perfectie bestaat niet, daarom de verschillen,
ieder is uniek, uiting in eigen zelfwaarde,
geef mij een lach, een kracht in stimulatie,
en het beste in mij zal omhoog tillen..
(zelfs de meest lelijkste trol heeft iets unieks.. )
